‘Een tot twee jaar: dat moest ik antwoorden aan de vader die vroeg hoelang zijn gezinshereniging zou duren. Het was een van mijn eerste dagen bij VluchtelingenWerk en ik zag de pijn in zijn ogen. Dan kan je tijdens je studie nog zoveel gesprekstechnieken hebben geoefend. Hoe het echt is om met cliënten te werken, dat ervaar je pas in de praktijk.’
Het verhaal van Brechje
Brechje (22) is naast haar studie vrijwilliger bij VluchtelingenWerk. “Waarom zou je dat doen?” vragen studiegenoten haar weleens. Want op die dag zou je ook wat extra’s kunnen verdienen. 'Maar het vrijwilligerswerk levert me óók veel op: aan kennis en ervaring.’
Even stoppen en luisteren
‘Als juridisch begeleider geef ik vluchtelingen in het azc voorlichting over de asiel- en gezinsherenigingsprocedure. Ook help ik bij allerlei dingen waar ze tegenaanlopen, zoals ingewikkelde brieven van de IND of met documenten verzamelen. Maar soms merk je dat iemand alleen even zijn verhaal wil vertellen, zich gehoord wil voelen. Dan weet ik: nu even stoppen en gewoon luisteren.
‘Juridische voorkennis heb je trouwens niet nodig. Wat je wel nodig hebt? Een groot gevoel van sociale rechtsvaardigheid. Verder leer je alles wat je moet weten via cursussen van VluchtelingenWerk en van je collega’s.’
Kennis en ervaring
“Waarom zou je dat doen?!” vragen studiegenoten weleens als ik vertel dat ik vrijwilligerswerk doe. Op die dag zou je namelijk ook iets kunnen bijverdienen. Maar mijn vrijwilligerswerk levert óók veel op, qua kennis en ervaring. Het heeft me zelfverzekerder gemaakt. VluchtelingenWerk zorgt dat je op de hoogte bent van de laatste ontwikkelingen van het asielrecht. Daardoor weet ik waar ik het over heb en kan ik informatie begrijpelijk maken voor cliënten.’
‘Ook leer je kritisch denken en creatief te zijn. Een cliënt uit Syrië die zijn identiteit moet bewijzen, kan vaak een geboorteakte opvragen. In Eritrea zijn die er niet. Dan moet je kijken naar wat wél kan. Kan iemand bijvoorbeeld aan een doopakte komen?’
Realitycheck
‘Soms zit er iemand tegenover me van mijn eigen leeftijd. Als je dan hoort wat hij of zij heeft meegemaakt, is het wel even een realitycheck: ik had ook aan die kant van de tafel kunnen zitten. In het begin voelde ik me weleens schuldig als ik me zorgen maakte over dingen in mijn eigen leven. Mijn teamleider leerde me daarmee omgaan: besef dat je het goed hebt, maar je kunt niet alles relativeren.’
‘De gesprekken met cliënten zijn trouwens lang niet altijd alleen maar zwaar. Soms heb je ook gewoon écht leuke gesprekken. Over iemands cultuur of land, of over het leven in Nederland. En cliënten met goed nieuws brengen weleens iets lekkers langs. Laatst nog: toen rook het kantoor naar pas gebakken Arabische koekjes.’
Waardevol voor iedereen
‘Mensen verwachten het soms niet, maar het vrijwilligerswerk is prima te combineren met mijn studentenleven. Het voegt zelfs iets toe. Want hoe mooi is het om zo te werken aan je eigen ontwikkeling én iets te betekenen voor een ander? Soms is dat laatste heel zichtbaar. Als na een gezinshereniging iemands kinderen opeens rondlopen op het azc bijvoorbeeld. Dan heb je daar maar mooi aan bijdragen.’