Het verhaal van Mohammad

Iets terugdoen voor Nederland

‘Mijn contactpersoon bij VluchtelingenWerk had al snel door dat ik het leuk vond om mensen te helpen. Als ik langskwam met post of om andere zaken te regelen, hing ik altijd schuin naar de andere tafeltjes. Ik spreek Arabisch en vloeiend Engels dus het was een kleine moeite om voor anderen te vertalen.’

‘“Wil je zelf niet ook vrijwilliger worden, als je klaar bent met je traject?” vroeg mijn contactpersoon een keer. Dat vond ik een prachtige vraag. Ik wilde graag iets terugdoen voor Nederland, het land dat mij bescherming geboden heeft. En als vrijwilliger kon ik tegelijkertijd andere nieuwkomers de hulp geven die ik zelf ook heb gehad. Ik twijfelde geen moment.’

Zin in de dag

‘In een nieuw land, met een nieuwe taal is alles moeilijk. Zelfs een simpel boodschapje halen in de winkel lukt soms niet. Het vrijwilligerswerk hielp me door die zware periode heen. Stel je voor dat je elke ochtend opstaat en weet: vandaag ga ik mensen helpen. Daar werd ik zelf ook blij van.’

‘Ik werkte eerst als tolk en daarna als maatschappelijke begeleider. Uit eigen ervaring wist ik waar ik op moest letten. In veel landen heb je geen internetbankieren en krijg je geen belangrijke post via de mail. Er is geen toeslagensysteem, zorgverzekering of uitkering. Ik nam de tijd om alles toe te lichten en zo het besef van de voorzieningen te vergroten.’

Een nieuwe weg

‘Het vrijwilligerswerk motiveerde me om een hele nieuwe weg in te slaan. In Syrië was ik archeoloog, maar hier startte ik de opleiding Social Work. Het was een hele uitdaging. “Kom op, je kan het Mo!” riepen mijn collega’s steeds. Hun vertrouwen hielp enorm.’

‘Ook aan de cursussen vanuit VluchtelingenWerk had ik veel. Vroeger lag ik vaak wakker van de verhalen van cliënten. Of werkte ik nog tot laat aan een dossier. Maar door workshops als ‘coachend begeleiden’ groeide ik in mijn professionaliteit. Ik leerde grenzen stellen: vanaf vijf uur, is het tijd voor mijn gezin.’

'Wij laten niet los'

‘In 2022 studeerde ik af en inmiddels ben ik teamleider bij VluchtelingenWerk. Natuurlijk raken de verhalen van cliënten mij nog steeds. Ik ben zelf vader en het doet pijn dat vluchtelingen nu jaren moeten wachten op hun gezin. Het nieuwe kabinet wil de regels nog strenger maken en de procedures nog langer. We zien dat cliënten daar extra onzeker van worden.’

‘Tegen iemand met wanhoop in de ogen zeg ik: wat er ook gebeurt, wij laten je niet los. Op die manier een luisterend oor bieden en iemand steunen is óók een belangrijk onderdeel van ons werk. En dat werk doen we vanuit menselijkheid. Dat vind ik mooi. Kleur, religie, afkomst – het maakt ons niet uit. Wij zien gewoon een mens. Een mens die bescherming nodig heeft.’

Deel je talent!

Werken bij
Vluchtelingenwerk

Adres

Contact